Przepuklina pępkowa to przemieszczenie zawartości jamy brzusznej poza jej ścianę w okolicy pępka. Najczęściej dotyczy to dzieci i wynika z zatrzymania procesu zamykania pierścienia pępkowego na etapie życia płodowego. Nawet u 90% niemowlaków przepukliny samoistnie się zamykają i nie wymagają interwencji ze strony chirurga.
Przepuklina pępkowa jest zazwyczaj niebolesna i udaje się ją odprowadzić palcem do jamy brzusznej. Wyjątek stanowi sytuacja uwięźnięcia przepukliny, kiedy jej zawartość ulega obrzękowi. Dziecko może być wtedy niespokojne, płakać i wymiotować, a stan ten wymaga pilnej operacji. Na szczęście zdarza się to wyjątkowo rzadko.
Skuteczną metodą leczenia przepukliny pępkowej jest zabieg operacyjny, który u dzieci wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Mali pacjenci zasypiają w towarzystwie opiekuna, a po zabiegu budzą się tuż obok niego. Procedura polega na zeszyciu otworu w powięzi. Po zabiegu na ranę zostaje założonych kilka niewielkich szwów, które nie wymagają usuwania i rozpuszczają się po około 2 tygodniach. Cięcie jest wykonywane wokół pępka, więc wygojona blizna jest praktycznie niewidoczna. Po operacji dziecko pozostaje pod obserwacją na sali pooperacyjnej, a po ustąpieniu działania leków znieczulających może udać się do domu.
Przez okres kilku tygodni od zabiegu dziecko nie powinno brać udziału w zajęciach wymagających wysiłku fizycznego. Po okresie około 3 miesięcy miejsce operowane powinno uzyskać pełną wytrzymałość.
