Operacja w chorobie Dupuytrena
Przyczyny powstania przykurczu
Przykurcz Dupuytrena, zwany też przykurczem rozcięgna dłoniowego, to choroba o niewyjaśnionej
przyczynie polegająca na bezbolesnym zwłóknieniu, skróceniu tkanek i w konsekwencji wytworzenia
przykurczu w stawach dłoni i palców, który najczęściej obejmuje palec serdeczny i mały. W fazie
początkowej choroby jedynym objawem mogą być twarde guzki obecne po stronie dłoniowej ręki. W
miarę rozwoju schorzenia dochodzi do coraz większego przykurczu zajętych palców, a w zaawansowanej
fazie choroby mogą dołączyć się zaburzenia czucia, mrowienie i pieczenie w obrębie opuszków
palców. Przypadłość częściej dotyka mężczyzn, a u osób chorych na cukrzycę częściej obejmuje kciuk
i palec wskazujący.
Diagnoza i sposoby leczenia
Postawienie diagnozy opiera się na zebraniu wywiadu i badaniu lekarskim. Podstawowym leczeniem
choroby jest leczenie operacyjne polegające na wycięciu zmienionych chorobowo tkanek. Nie ma
potrzeby leczenia operacyjnego na bardzo wczesnym etapie choroby, kiedy nie występują przykurcze
palców. W bardzo zaawansowanych przypadkach może być konieczne leczenie dwuetapowe, w którym etap
wstępny polega na podskórnym przecięciu pasm, co pozwala na częściowe odprostowanie palców i
poprawę stanu skóry. W drugim etapie jest przeprowadzane właściwe leczenie.
Przebieg operacji
Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym co daje pełny komfort pacjentowi. Na ramię
operowanej kończynę zakładana jest opaska zaciskowa, która na czas zabiegu zatrzymuje krążenie
krwi w kończynie. Dzięki niej nie ma utraty krwi, a chirurg ma ułatwioną precyzyjną identyfikację
struktur w obrębie ręki. Zabieg rozpoczyna się dezynfekcją dłoni i przedramienia oraz
zabezpieczeniem operowanej okolicy w celu zachowania pełnej sterylności. Istotną częścią operacji
jest zaplanowanie cięć skóry, gdyż w zaawansowanych przykurczach często konieczne jest wykonanie
jej plastyki. Zasadniczą częścią operacji jest stopniowe usunięcie zmienionej chorobowo tkanki
włóknistej z zajętej okolicy, chroniąc ważne dla palców nerwy oraz naczynia krwionośne. Po
uzyskaniu pełnego wyprostu palców lekarz zamyka ranę zgodnie z wcześniej zaplanowaną taktyką, tak
aby zminimalizować napięcie skóry. Kończyna jest zabezpieczana opatrunkiem. Po zabiegu pacjent
pozostaje pod obserwacją na sali pooperacyjnej, po ustąpieniu działania leków znieczulających może
udać się do domu.
Postępowanie po zabiegu
Po operacji może być konieczne okresowe unieruchomienie dłoni w ortezie. Po kilku dniach od
operacji pacjent rozpoczyna rehabilitację i poruszanie palcami w pełnym zakresie.