Plastyka przepukliny pachwinowej
Objawy i najczęstsze przyczyny pojawienia się przepukliny
Przepukliną nazywamy przemieszczanie się narządów jamy brzusznej poza jej obręb. Zjawisko to jest
najczęściej obserwowane w niektórych, charakterystycznych okolicach ściany brzucha, w których
tkanki są osłabione. Przepuklina pachwinowa to najczęstsza z przepuklin ściany jamy brzusznej.
Schorzenie to zdecydowanie częściej dotyczy mężczyzn niż kobiet i objawia się guzkiem w pachwinie
uwypuklającym się zwykle podczas wysiłku, kaszlu lub wypróżniania. Czynnikami ryzyka powstania
przepuklin są przede wszystkim predyspozycje genetyczne, palenie tytoniu, schorzenia związane z
przewlekłym zwiększeniem ciśnienia w jamie brzusznej, takie jak zaparcia czy przerost gruczołu
krokowego. Uprawianie sportów siłowych, czy praca fizyczna mogą przyspieszać ujawnienie się
przepukliny.
Objawy i niebezpieczne powikłania
Najczęściej uwypuklenie wykrywa sam pacjent i w początkowej fazie choroby nie daje ono
niepokojących objawów. Pierwszymi odczuwalnymi przez chorego dolegliwościami mogą być pieczenie i
ból promieniujący do moszny. Należy pamiętać, że przepuklina oprócz worka przepuklinowego może
zawierać część ściany, lub całą pętlę jelita. Jeżeli zawartość worka przepuklinowego zostanie
uciśnięta następuje niedokrwienie jej zawartości i obrzęk, a w konsekwencji może dojść do martwicy
jelita. Taką przepuklinę nazywamy przepukliną uwięźniętą. Objawy tej przepukliny są z reguły
bardzo burzliwe, w postaci znacznych dolegliwości bólowych w okolicy pachwiny i brzucha oraz
nudności i wymiotów. Jest to bardzo poważna sytuacja, która może prowadzić do ciężkich powikłań,
ze śmiercią włącznie i wymaga leczenia chirurgicznego w trybie pilnym. W celu uniknięcia groźnych
dla zdrowia i życia powikłań, zabieg naprawczy przepukliny należy wykonać już w fazie bezobjawowej
choroby, najlepiej w trybie planowym.
Przebieg operacji i pobytu w klinice
Aktualnie „złotym standardem” naprawy przepuklin pachwinowych jest beznapięciowa metoda
Lichtensteina z użyciem syntetycznej, niewchłanialnej, polipropylenowej siatki. Zabieg jest
przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym oraz miejscowym i wykonywany w trybie „chirurgii jednego
dnia”. Chirurg nacina skórę w okolicy wrót przepukliny, preparuje przepuklinę, a jej zawartość
odprowadza do jamy brzusznej. Aby zamknąć ubytek, wszywa syntetyczną siatkę, co znacząco zmniejsza
ryzyko nawrotu przepukliny w przyszłości. Obserwowana częstość nawrotów po operacjach z użyciem
wszczepu oscyluje w granicach 0,5-1%. W przypadku technik operacyjnych bez użycia wszczepu nawroty
obserwujemy nawet u 40% operowanych. Po zabiegu pacjent pozostaje pod obserwacją na sali
pooperacyjnej, a po ustąpieniu działania leków znieczulających może udać się do domu.
Postępowanie po zabiegu
Przez okres 4 do 6 tygodni od zabiegu pacjent powinien unikać dużego wysiłku fizycznego, następnie
wprowadzać go stopniowo, a po okresie około 2-3 miesięcy powinien powrócić do pełnej aktywności, w
tym do możliwości uprawiania sportów siłowych.